อย่างไรก็ตาม กรอบการกำกับดูแลโดยรวมสำหรับเมล็ดพันธุ์นั้นกว้างกว่าแนวทางการตลาดพื้นฐานหกข้อสำหรับสายพันธุ์เกษตรและผัก และแคตตาล็อกทั่วไปที่เกี่ยวข้องสองรายการ มีกฎหมายหลายอย่างที่ให้ข้อยกเว้นหรือเพิ่มเติมเฉพาะสำหรับผู้ใช้เมล็ดพันธุ์ (เช่น ชาวสวนมือสมัครเล่น) ตลาดและซัพพลายเออร์ (บรรจุภัณฑ์ขนาดเล็กที่แจกจ่ายผ่านศูนย์สวนหรือซูเปอร์มาร์เก็ต) หรือวัตถุประสงค์ (การอนุรักษ์ทรัพยากรพันธุกรรมมากกว่าการผลิตพืชเชิงพาณิชย์) ในขณะที่การรับประกันคุณภาพผลิตภัณฑ์หลัก
และการแข่งขันที่เป็นธรรมยังคงเป็นวัตถุประสงค์
ของนโยบายที่ถูกต้องสำหรับตลาดเฉพาะกลุ่มเหล่านี้ เป้าหมายเพิ่มเติม เช่น การอนุรักษ์ทรัพยากรพันธุกรรมหรือกฎที่อำนวยความสะดวกสำหรับกิจกรรมที่ไม่ใช่เชิงพาณิชย์ (ส่วนตัว) เข้ามามีบทบาทและให้เหตุผลแก่กฎเฉพาะในการผสมผสานน่าเสียดายที่ย้อนกลับไปในปี 2013/14 ทั้งหมดนี้ได้ปะปนกันไป ครั้งแรกในข้อเสนอของคณะกรรมาธิการ และจากนั้นในการอภิปรายทางการเมืองที่ตามมา เครื่องมือที่นำ
เสนอของกฎข้อบังคับที่ครอบคลุมทุกด้านเสนอ
แนะให้กฎมีความสอดคล้องกันอย่างสมบูรณ์ (และความสม่ำเสมอ) สำหรับสายพันธุ์และตลาดทั้งหมด ในขณะที่องค์ประกอบแบบบูรณาการสำหรับผู้ประกอบการเฉพาะราย การผลิตเฉพาะกลุ่ม และวัสดุเมล็ดพันธุ์ชี้ไปในทิศทางตรงกันข้าม ความเข้าใจผิดที่ตามมาของข้อเสนอไม่น้อยเป็นผลมาจากการขาดความชัดเจนว่าเหตุผลของกฎหมายใหม่ที่ควรจะเป็น: การปกป้องการแข่งขันที่เป็นธรรม ตลาดร่วมและ
คุณภาพสูง การผลิตทางการเกษตรอย่างมีประสิทธิภาพ
ทรัพยากร หรือการอนุรักษ์พันธุกรรมพืช ทรัพยากรในและนอกถิ่นกำเนิดและอำนวยความสะดวกกฎสำหรับชาวสวนเอกชนและเครือข่ายการอนุรักษ์สิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง?แน่นอนว่าควรหลีกเลี่ยงความคลุมเครือดังกล่าวด้วยความคิดริเริ่มใหม่ สิ่งนี้ควรเริ่มต้นด้วยการตระหนักว่ากฎหมายเฉพาะฉบับหนึ่งจะต้องไม่ถูกแบกรับภาระหนักเกินไปด้วยวัตถุประสงค์ของนโยบายที่หลากหลายเกินไป กฎหมายการตลาด
เมล็ดพันธุ์เป็นกฎหมายด้านการตลาดเป็นอันดับแรก
มันควบคุมตลาดที่กำหนดและวิธีการและผลิตภัณฑ์ที่อาจจัดหาและขาย แม้ว่าจะมีพื้นที่เหลือเฟือสำหรับการยกเว้นหรือข้อกำหนดเฉพาะ แต่ก็มีเหตุผลที่จำเป็นสำหรับหลักการที่เหมือนกันบางประการ ดังนั้นจึงต้องยกเว้นผลิตภัณฑ์คุณภาพต่ำหรือยังไม่ได้ทดสอบสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยงเช่นกันคือความพยายาม (ab) ใช้ข้อเสนอการตลาดเมล็ดพันธุ์เพื่อหารือ (และควบคุม)
อีกครั้งเกี่ยวกับทิศทางทั่วไปของการผลิตทาง
การเกษตรของสหภาพยุโรป รูปแบบฟาร์มที่เราชอบ และอาหารที่ “ดี” ทำมาจากอะไร นี่ไม่ใช่การตัดสินใจของผู้ควบคุมเมล็ดพันธุ์หรือซัพพลายเออร์เมล็ดพันธุ์ เป็นหนึ่งเดียวสำหรับเกษตรกรและผู้บริโภค สิ่งที่กฎหมายเมล็ดพันธุ์ของยุโรปต้องรับประกันต่อไปก็คือ เกษตรกรสามารถเข้าถึงเมล็ดพันธุ์พืชที่มีคุณภาพดีซึ่งมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ อย่างมั่นใจ ซึ่งตอบสนองความต้องการของลูกค้าและผู้บริโภคในทุกกลุ่มตลาด ไม่ว่าจะเป็นตลาดหลักหรือตลาดเฉพาะกลุ่ม นอกจากนี้ บทบัญญัติเชิงปฏิบัติและเฉพาะเจาะจงยังคงอนุญาต
Credit : สล็อต ฝากถอนไม่มีขั้นต่ำ
